De laatste loodjes

5 juli 2019 - Puente La Reina, Spanje

Dinsdag 2 juli 2019: improviseren 

Het weer wist in aanvang niet welke kant het op wilde. Onderweg zagen we de onweersdreiging en tegelijkertijd tijd deed de zon zijn best het tij te keren. Het leverde een bijzonder mooie lucht op (zie foto). Uiteindelijk won de zon.

Misschien was het wel de koelste wandeldag tot nu toe, dus daaraan lag het niet: de idee dat we op weg waren naar een kamer met airco. De kamer in Sanguésa klopte, maar de airco bleek een Fata Morgano te zijn. We moeten het doen met een ventilator, die zoveel lawaai maakt, dat je er niet door kan slapen.

Aan de stickers van Santiago op de fiets kunnen we zien dat we hier in 2010 door gefietst  moeten hebben. We hebben er echter geen herinneringen aan. Alzheimer light?

Berichten sluipen binnen. De Albergue in Izco is gesloten en de kamers in Abinzano zitten vol. De afstand tot de volgende slaapgelegenheid is 30 km, een beetje te veel van het goede. Het zal dus weer improviseren worden!

Woensdag 3 juli 2019: het dondert

De oordopjes, uiteindelijk niet voor niets meegenomen, deden hun werk. Ramen konden open blijven, de ventilator op kleinste stand en gericht op José. Beiden hadden we een goede nacht.

Op weg naar de volgende slaapplek helpt de bus ons een handje. Nabij Izco stappen we uit en zoeken de route op. Monreal is onze bestemming en dit ligt op ca. 11 km. De weg er naar toe blijkt bezaait met pittige klimmen en dit alles onder een hemel die dondert en bliksemt. Het gekke is dat het niet regent, tenminste niet waar wij lopen. Even verder zien we wat vochtige plekken, dus daar hadden ze een beetje geluk. 

In Salinas staat een drank- en snackautomaat. Een behulpzame vrouw komt met een dweiltje haar huis uit gesloft om de stoeltjes, tegenover de automaat, voor ons droog te maken. 

In Monreal is de Albergue open en wij nemen hier bezit van twee van de twintig bedden. Even verderop is een bar, waar wij ons te goed doen aan een bocadillo. Hierna rest ons de tijd doorbrengen met ‘niets doen’ en wachten tot het 19.30 uur is, de tijd waarop wij weer kunnen eten! 

Donderdag 4 juli 2019: geitenpaadjes

Er waren gisteren nog twee pelgrims in de Albergue, een Spaans stel. Een andere taal spreken dan de landstaal is voor de Spanjaarden een uitzondering. Dit gold ook voor deze vijftigers. Met onze summiere taalkennis hadden we desondanks een uitwisseling over onze Caminos, Albergues en familie.

Na een bescheiden ontbijt, weer vroeg op pad. De af te leggen weg voerde ons over geitenpaadjes, die tegen de bergwand waren geplakt. De bergwanden waren helaas voor ons niet vlak; het was de hele dag steil naar beneden en dan weer steil naar boven. En natuurlijk lopen we deze dag ook voor het eerst verkeert. Dit ook nog eens met een rammelende maag. Gelukkig bereikten we de Albergue voordat José ter aarde stortte.

Over de Albergue gesproken, deze is klein, in totaal 14 bedden verdeeld over twee slaapzalen, maar erg modern. De hospitalero heette ons allerhartelijkst welkom en na de gebruikelijk plichtplegingen, zoals paspoort laten zien, het voorzien van een stempel in ons pelgrimspaspoort en het betalen, konden we ons bedje uitzoeken. Tot op heden liggen we alleen op een slaapzaal van 8 bedden. Lekker knus, maar ...... heel moe!

Morgen alweer de laatste wandeldag. Op naar Puenta la Reina!

Vrijdag 5 juli 2019: finish

De ontbijttafel was reeds gedekt. Naast de borden lag op een servet een ‘post-it’ met onze namen erop. Verder was het ontbijt gewoon Spaans oftewel niet genoeg om de eerste 10 kilometer te overbruggen. Gelukkig hadden we gisteren wat muesli-repen ingeslagen.

Een heerlijk windje maakte de etappe, die toch al niet te zwaar was, nog aangenamer. Heel relaxed zo’n laatste dag. Ook passeerden we een aantal kleine dorpen, wat voor de nodige variatie zorgde en de mogelijkheid de inwendige mens te versterken.

Op deze laatste dag slapen we wederom in een Albergue, waar nog net plaats was. Onze bedden, een stapelbed, staat op een grote slaapzaal waar door middel van bamboe-jaloezieën allerlei hokjes zijn gemaakt. In ons hokje staat 1 stapelbed.

Terugkijkend op onze tocht kunnen we concluderen dat er wat dingetjes tegen zaten, zoals de hitte, het gebrek aan Albergues of andere overnachtingsmogelijkheden en aan mogelijkheden om te eten etc.

Door het afnemende aantal pelgrims die deze camino lopen wordt het steeds minder interessant om herbergen of caterings-mogelijkheden te exploiteren. Daarnaast had het grote feest in Pamplona, San Fermin, zijn invloed op de beschikbaarheid van slaapgelegenheden, met name bij particulieren. In de naaste omgeving van Pamplona waren alle particuliere adressen vol geboekt.

Maar, ook nu weer hebben wij genoten van het mooie landschap, de vriendelijke mensen in en rond de herbergen en de ontmoetingen met andere pelgrims. Het aantal pelgrims was op één hand te tellen, maar de contacten waren er niet minder waardevol om.

Morgen met de bus naar Bilbao om daar een paar dagen te acclimatiseren. Daarna gaan we weer huiswaarts!

Foto’s

7 Reacties

  1. Natasha Laney:
    5 juli 2019
    Top gedaan weer ! Trots op jullie😘😘😘
  2. Piet Schoutsen:
    5 juli 2019
    Lieve Jose en Ad,
    Weer een mooie pagina aan jullie caminoboek! Zo te lezen hebben jullie weer flink genoten van de prachtige natuur. Het leuke voor mij als lezer is dat het daar allemaal anders uitziet dan ik het mij voorgesteld had. Veel meer landelijk en veel minder rotspartijen althans wat te zien is op de foto’s.
    En Jose? Die loopt het ook gewoon even uit of er niets aan de hand is, haar rugtas een ons weegt en of het haar niet uitmaakt hoeveel meters omhoog of omlaag. En dat allemaal met een paar herstellende ogen. “Een beest van een wijf!” , zeggen ze hier in Leiden. Goed gedaan Jose, ben trots op je!
    Voor Ad was het natuurlijk een trainingsrondje voor zijn tocht naar Rome. Maar of dit nu wel een echte training daarvoor is betwijfel ik. Je had er misschien beter aan gedaan om deze tocht met teenslippers van de HEMA te lopen; als extra handicap. Wellicht een tip voor de training van volgend jaar voordat je naar Lapland gaat.
    Geniet maar lekker deze week in Bilbao en tot snel op de vierdaagse!

    Liefs voor jullie beiden van Piet
  3. Andre:
    5 juli 2019
    Weer mooi vertelt, wat een avontuur! Complimenten
  4. Luuk:
    5 juli 2019
    Congratulations for you both, mooie verhalen. Indeed een opwarmmetje for your trip to Rome, Ad and petje af for Jose. Jullie beiden can be proud of your achievements. Enjoy your day off and safe travel, going home!!
  5. Bas Laney:
    5 juli 2019
    Trots op jullie🙏. Weer een ervaring rijker en samen genoten! Wat is het leven toch mooi zo. Liefs ♥️
  6. Martina und Carsten:
    7 juli 2019
    Herzlichen Glückwunsch! Danke, dass Ihr uns mitgenommen habt auf diesen Camino. Jose, Du hast wieder wunderbar erzählt🤗. Erholt Euch gut. Herzliche Grüße aus Erfurt 😗
  7. Jan willem de vries:
    14 juli 2019
    Prachtige verhalen! Jullie kunnen fier zijn op hetgeen er weer gepresteerd is. Zeker ook voor Jose. Op naar de volgende tocht!
    Gr. Fien en Jan